ایمونولوژی

صفحه نخست ایمونولوژی

ایمونولوژی

ایمنولوژی شاخه‌ای از علوم زیستی است که به مطالعه سیستم ایمنی بدن و واکنش آن نسبت به عوامل بیگانه مانند آنتی‌ژن‌ها می‌پردازد. این علم نقش مهمی در شناخت مکانیسم‌های ایجاد ایمنی و مقابله بدن با عوامل بیماری‌زا دارد.

ایمنولوژی نه‌تنها به بررسی پاسخ طبیعی بدن در برابر تهدیدات خارجی می‌پردازد، بلکه جنبه‌های پاتولوژیک سیستم ایمنی مانند بیماری‌های خودایمنی، آلرژی، واکسیناسیون و فرآیند پیوند اعضا را نیز مورد مطالعه قرار می‌دهد. از همین رو، این حوزه نقش کلیدی در تشخیص و پایش بسیاری از بیماری‌ها ایفا می‌کند.

در بخش ایمنولوژی آزمایشگاه، تست‌های تخصصی برای شناسایی بیماری‌های ویروسی و ارزیابی عملکرد سیستم ایمنی انجام می‌شود. بیشتر این آزمایش‌ها بر پایه واکنش آنتی‌ژن و آنتی‌بادی طراحی شده‌اند و با استفاده از تکنیک‌هایی مانند نفلومتری، الایزا (ایمونو اسی با آنزیم)، ایمونوفلئورسانس غیرمستقیم و روش‌های پیشرفته دیگر انجام می‌شوند.

تشخیص بیماری‌های ویروسی و ایمنی:

انجام تست‌های تخصصی برای شناسایی ویروس‌ها، اختلالات سیستم ایمنی و بررسی سطح آنتی‌بادی‌ها.

بررسی بیماری‌های خودایمنی و آلرژیک:

تشخیص بیماری‌هایی نظیر لوپوس، آرتریت روماتوئید، و آلرژی‌های شدید از طریق آزمایش‌های ایمونولوژیک.

استفاده از تکنیک‌های پیشرفته:

بهره‌گیری از روش‌هایی مانند الایزا، نفلومتری و ایمونوفلئورسانس برای افزایش دقت و حساسیت آزمایش‌ها.

نقش کلیدی در پایش ایمنی پس از پیوند یا واکسیناسیون:

ارزیابی پاسخ ایمنی بدن در برابر پیوند اعضا یا پس از دریافت واکسن‌های مختلف.

رزرو نمونه گیری