هورمون لوتئینیزه کننده (LH) یکی از هورمون‌های مرتبط با تولید نسل است. تحریک آن از تخمدان یا بیضه منجر به آزاد شدن تخمک از تخمدان در زنان و یا تستوسترون در مردان می‌شود.

این آزمایش میزان LH در خون را اندازه‌گیری می‌کند.
LH توسط غده هیپوفیز تولید می‌شود. کنترل تولید LH سیستم پیچیده‌ای است که شامل هیپوتالاموس در مغز، غده هیپوفیز و هورمون‌های تولید شده توسط بیضه و تخمدان است.

در زنان در سن باروری، چندین هورمون شامل LH, FSH, استروژن و پروژسترون افزایش می‌یابد و در زمان‌های خاصی از سیکل قاعدگی افت پیدا می‌کند.
چرخه قاعدگی در زنان دارای دو فاز لوتئال و فولیکولار است که هر فاز حدود 14 روز به طول می‌انجامد. در اواخر فاز فولیکولار، ترشح LH, FSH افزایش می‌یابد؛ این افزایش باعث تخمک‌گذاری شده و باعث پارگی فولیکول تخمک در تخمدان و آزاد شدن تخمک می‌شود.

در طی فاز لوتئال، در محلی که فولیکول تخمک پاره می‌شود، جسم زرد ایجاد می‌شود.
ترشح LH باعث می‌شود جسم زرد شروع به تولید پروژسترون در بدن کند. در این زمان سطح LH, FSH کاهش می‌یابد، در حالی که غلظت پروژسترون و استرادیول افزایش می‌یابد.
چنانچه تخمک بارور نشود، سطح هورمون‌ها پس از چند روز کاهش می‌یابد و قاعدگی شروع می‌شود و با پایان یافتن آن دوباره چرخه شروع می‌شود.
با نزدیک شدن به سن یائسگی، عملکرد تخمدان کاهش می‌یابد و سرانجام متوقف می‌شود.

در مردان، LH سلول‌های لیدیگ بیضه را به منظور تولید تستوسترون تحریک می‌کند.
سطح LH در مردان پس از بلوغ تقریباً ثابت است. چنانچه فرد دارای ازدیاد تستوسترون باشد، تاثیر منفی بر روی هیپوتالاموس و هیپوفیز رخ می‌دهد. در نتیجه میزان LH در مدت کوتاهی پس از تولد افزایش یافته و سپس تا سطح بسیار پایینی افت می‌یابد (6 ماهگی در پسران، 1-2 سالگی در دختران). در حدود 6-8 سالگی پیش از بلوغ، سطح LH دوباره افزایش یافته و صفات ثانویه جنسی پدید می‌آید.