Calcium
چـرا ایـن تست انجـام میشـود؟
بررسی عملکرد پاراتیروئید
بررسی متابولیسم کلسیم
چـه زمـانی بـرای تست مناسب است؟
هنگامی که پزشک بخواهد وضعیت مبتلایان به نارسایی کلیه و پیوند کلیه را بررسی کند.
بررسی عملکرد پاراتیروئید، تیروئید، قلب و ماهیچه
نمـونـه مـورد نیـاز؟
نمونه خون
ادرار
پیـشنیازهایـی دارد؟
آمادگی خاصی لازم نیست اما از آنجاکه برخی از داروها ممکن است در نتیجه آزمایش کلسیم اختلال ایجاد کنند، داروهای مصرفی خود را به پزشکتان اطلاع دهید.
با توجه به اینکه کلسیم برای بسیاری از مسیرهای متابولیسمی ضروری است، چنانچه مقدار کلسیم در طیف نرمال نباشد نشانه طیف گستردهای از بیماریهای مربوط به استخوان، تیروئید، پاراتیروئید، بیماری کلیوی و سایر شرایط است.
وجود مقدار مناسب کلسیم در خون برای عملکرد صحیح اعصاب، ماهیچهها، قلب و همچنین در لخته شدن خون و تشکیل استخوان ضروری است. بنابراین کلسیم برای کمک به تشخیص و نظارت بر طیف وسیعی از شرایط مربوط به استخوانها، قلب، اعصاب و کلیهها آزمایش میشود.
دو نوع آزمایش خون کلسیم وجود دارد که اشکال مختلف کلسیم خون را اندازهگیری میکند:
• کلسیم محدود که به پروتئینهای موجود در خون متصل است.
• کلسیم آزاد به پروتئین متصل نیست و به آن کلسیم یونیزه نیز میگویند. این شکل از کلسیم خون در بسیاری از عملکردهای بدن فعال است.
این آزمایش میزان کلسیم خون یا ادرار را اندازهگیری میکند که نشاندهنده میزان کلسیم کل و یونیزه شده در بدن است. چنانچه نتایج آزمایش کلسیم کل طبیعی نباشد، آزمایش کلسیم یونیزه تجویز میشود.
حدود 99٪ کلسیم در استخوانها بهصورت کمپلکس یافت میشود، در حالی که بیشتر آن در خون گردش میکند. در خون، تقریباً نیمی از کلسیم «یونیزه» (یا آزاد) و فعال است. نیمه باقیمانده به پروتئینها، در درجه اول آلبومین و گلوبولینهای گسترده، با مقدار کمتری کمپلکس به آنیونها، مانند فسفات، متصل است و این اشکال متصل و کمپلکس از نظر متابولیکی غیرفعال هستند.
مقداری کلسیم هر روز از بدن دفع میشود، از خون توسط کلیهها فیلتر شده و بهصورت ادرار و عرق دفع میشود. اندازهگیری مقدار کلسیم در ادرار برای تعیین میزان کلسیمی که کلیهها دفع میکنند استفاده میشود.
به طور معمول، بدن به شدت تعادل کلسیم متصل و یونیزه شده را کنترل میکند، بنابراین آزمایش کلسیم کل تخمین خوبی از میزان کلسیم یونیزه شده ارائه میدهد.
چنانچه میزان کلسیم در طیف نرمال نباشد فرد دچار هیپوکلسمی یا هیپرکلسمی میشود.
مقادیر افزایش یافته کلسیم، هیپرکلسمی نامیده میشود که در هیپرپاراتیروئیدیسم، بدخیمیها (تومورهای متاستاتیک)، اختلالات استخوانی و مصرف بیش از حد ویتامین D در مدت زمان طولانی دیده میشود.
سطح پایین پروتئین خون، که ممکن است به دلیل بیماری کبد یا سوء تغذیه ایجاد شود
مقادیر کاهش یافته کلسیم، هیپوکلسمی نامیده میشود و در هیپوپاراتیروئیدیسم، کاهش شدید ویتامین D یا منیزیم، پانکراتیت
و بیماری کلیوی دیده میشود.
آزمایش کلسیم اغلب بخشی از یک پانل متابولیک پایه (BMP) و یک پانل متابولیک جامع (CMP) است که هر دو آزمایش غربالگری معمول هستند.
وجود مقدار مناسب کلسیم در خون برای عملکرد صحیح اعصاب، ماهیچهها، قلب و همچنین در لخته شدن خون و تشکیل استخوان ضروری است. بنابراین کلسیم برای کمک به تشخیص و نظارت بر طیف وسیعی از شرایط مربوط به استخوانها، قلب، اعصاب و کلیهها آزمایش میشود.
دو نوع آزمایش خون کلسیم وجود دارد که اشکال مختلف کلسیم خون را اندازهگیری میکند:
• کلسیم محدود که به پروتئینهای موجود در خون متصل است.
• کلسیم آزاد به پروتئین متصل نیست و به آن کلسیم یونیزه نیز میگویند. این شکل از کلسیم خون در بسیاری از عملکردهای بدن فعال است.
این آزمایش میزان کلسیم خون یا ادرار را اندازهگیری میکند که نشاندهنده میزان کلسیم کل و یونیزه شده در بدن است. چنانچه نتایج آزمایش کلسیم کل طبیعی نباشد، آزمایش کلسیم یونیزه تجویز میشود.
حدود 99٪ کلسیم در استخوانها بهصورت کمپلکس یافت میشود، در حالی که بیشتر آن در خون گردش میکند. در خون، تقریباً نیمی از کلسیم «یونیزه» (یا آزاد) و فعال است. نیمه باقیمانده به پروتئینها، در درجه اول آلبومین و گلوبولینهای گسترده، با مقدار کمتری کمپلکس به آنیونها، مانند فسفات، متصل است و این اشکال متصل و کمپلکس از نظر متابولیکی غیرفعال هستند.
مقداری کلسیم هر روز از بدن دفع میشود، از خون توسط کلیهها فیلتر شده و بهصورت ادرار و عرق دفع میشود. اندازهگیری مقدار کلسیم در ادرار برای تعیین میزان کلسیمی که کلیهها دفع میکنند استفاده میشود.
به طور معمول، بدن به شدت تعادل کلسیم متصل و یونیزه شده را کنترل میکند، بنابراین آزمایش کلسیم کل تخمین خوبی از میزان کلسیم یونیزه شده ارائه میدهد.
چنانچه میزان کلسیم در طیف نرمال نباشد فرد دچار هیپوکلسمی یا هیپرکلسمی میشود.
مقادیر افزایش یافته کلسیم، هیپرکلسمی نامیده میشود که در هیپرپاراتیروئیدیسم، بدخیمیها (تومورهای متاستاتیک)، اختلالات استخوانی و مصرف بیش از حد ویتامین D در مدت زمان طولانی دیده میشود.
سطح پایین پروتئین خون، که ممکن است به دلیل بیماری کبد یا سوء تغذیه ایجاد شود
مقادیر کاهش یافته کلسیم، هیپوکلسمی نامیده میشود و در هیپوپاراتیروئیدیسم، کاهش شدید ویتامین D یا منیزیم، پانکراتیت
و بیماری کلیوی دیده میشود.
آزمایش کلسیم اغلب بخشی از یک پانل متابولیک پایه (BMP) و یک پانل متابولیک جامع (CMP) است که هر دو آزمایش غربالگری معمول هستند.