Anti-TPO نوعی اتوآنتی‌بادی است. اتوآنتی‌بادی‌ها توسط سیستم ایمنی تولید می‌شوند و به بافت‌های طبیعی بدن حمله می‌کنند.
Anti-TPO به **تیروئید پراکسیداز** (آنزیمی در غده تیروئید که برای تولید هورمون‌های تیروئید مورد نیاز است) حمله می‌کند و مانع از فعالیت آنزیم TPO می‌شود که این به نوبه خود بر تولید هورمون‌های تیروئید تأثیر می‌گذارد.

تست آنتی‌بادی Anti-TPO برای تشخیص بیماری خودایمنی تیروئید مانند **تیروئیدیت هاشیموتو** و **بیماری گریوز** استفاده می‌شود. تعدادی از آنتی‌بادی‌های تیروئیدی وجود دارند که باعث بیماری تیروئید می‌شوند که Anti-TPO رایج‌ترین آن‌هاست. بررسی Anti-TPO به تمایز اختلالات خودایمنی تیروئید از غیرخودایمنی کمک می‌کند، که می‌تواند بر انتخاب نوع درمان تأثیر بگذارد. آنتی‌بادی‌های ضد TPO در خون 90% از بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو و 60-80% از بیماران مبتلا به بیماری گریو وجود دارد. Anti-TPO با درجات مختلف التهاب در تیروئید مرتبط است. همچنین در 5-10% افراد سالم نیز سطح Anti-TPO افزایش می‌یابد.
این آزمایش اغلب همراه با تست آنتی‌بادی **آنتی‌تیروگلوبولین** انجام می‌شود که حساسیت و اختصاصیت را به شدت افزایش می‌دهد.